Showing posts with label ගැටලු_හා_පිලිතුරු. Show all posts
Showing posts with label ගැටලු_හා_පිලිතුරු. Show all posts

Saturday, July 1, 2017

වට්ටය

කරජකාය, මනෝමයකාය, සංඥාමයකාය යනුවෙන් ආත්මබාවයේ අවස්තා තිබිය හැකියැයි පොට්ටපාද සූත්‍රයේ තිබේ.
පොට්ඨපාදය, ඖදාරික වූ ආත්මප්‍රතිලාභය, මනෝමය වූ ආත්මප්‍රතිලාභය, අරූප ආත්මප්‍රතිලාභය යැ යි මේ ආත්මභාවප්‍රතිලාභ තුනෙකි.”

පොට්ඨපාදය, ඖදාරික ආත්මප්‍රතිලාභය කවරේ යැ? රූපවත් වූ සතර මහාභූතයන්ගෙන් පහළ වූ, කබලීකාරාහාරය අනුභව කරන යමෙක් වේ ද, මෙය ඖදාරික ආත්මභාවප්‍රතිලාභ යැ.

මනෝමය ආත්මප්‍රතිලාභය කවරේ යැ? රූපවත් වූ ධ්‍යාන සිතින් නිපන්, සියලු අඟපසඟින් යුත්, නොපිරිහුණු ඉඳුරන් ඇති යමෙක්වේ ද, මෙය මනෝමය ආත්මප්‍රතිලාභ යැ.

අරූපාත්මප්‍රතිලාභය කවරේ යැ? රූපවත් නොවූ සංඥාමය වූ යම් අත්බවෙක් වේ ද, මේ අරූපාත්මප්‍රතිලාභ යැ.

ශක්තියක් යන අර්ථය සම්මුතියක්. ඇත්තෙන්ම එය හුදු ක්‍රියාවක් පමණයි..

රූප කියන්නෙත් ක්‍රියාව ක්, නාම (විඤ්ඤාන) කියන්නෙත් ක්‍රියාවක්. මෙම ක්‍රියාවන්මත සකස්වන තවත් ක්‍රියාවලියක් සත්ත්වයා.
උදාහරනයකට කොස් ගසක් ගැන සිතන්න. එතැනද රූප ක්‍රියාවලියක් මෙන්ම යම් ආකාරයක නාම කුියාවක් (කොස් ගතිය) සැකසේ.
නාමය හා රූපය අනොන්‍යව පවතී.

ශබ්දයේ ගමන මෙන්, ජල තරංගයක ගමන මෙන්, කිසිවක් නොයයි නමුත් ප්‍රචාරණයක් වේ. ඒ ඒ අංශු කම්පනය වනවා පමණි.
මෙහිදී ශක්ති හුවමාරුවක් පරිවර්තනයක් සිදුවේ. චාලක ශක්තිය විභව ශක්තියට හා නැවත විභව ශක්තිය චාලක ශක්තියට. එය නිරීක්ෂණය කරන්නෙකුට තරංගයක් පැතිරෙන අන්දමක් වැටහේ.(එය නිර්මිත ක්‍රියාව යැයි ගනිමු). ආලෝකය ද මෙසේ විද්‍යුත්ශක්තිය හා චුම්භකශක්තිය අතර පරිවර්තනය හේතුවෙන් (විද්‍යුත්චුම්භක කිරණක්) පැතිරෙන්නාක මෙන් සලකනු ලබන නිර්මිත ක්‍රියාවකි.
මෙසේ යම් ද්වයතාවක් , එකිනෙකට ප්‍රත්‍යවන ක්‍රියාවලියක් පවතිනවිට ඒ සමඟ තුන්වන ක්‍රියාවක් නිරීක්ෂණය කලහැකිවේ.
මෙම ලක්ෂණය ඕනෑම ස්වභාවික ක්‍රියාවලියකට පොදුය.
ශාකයක ස්වභාවික පැවැත්මට මෙය යොදා බලමු.
ගසක් බීජයක් තුල ආහාර ගබඩා කරයි. (විභවය). බීජය ආහාර දහනය කරමින් වර්ධනය වේ.(චාලකය). මෙම ද්වයතාව මත (ආහාර ක්‍රියාව) ශාක පරපුරක පැවැත්මක් දැකිය හැක.(තෙවන ක්‍රියාව).
සත්වයන්ද (DNA) මෙවැනිම ස්වභාවික ක්‍රියාවලිය කි.
සත්වයන් අතරද ඒක ශෛලිකයන්, මිනිස් දේහ ශෛල ආදිය ගත හැක. පුද්ගලයා හෙවත් ආත්මයක් යැයි සලකනු ලබන පැවැත්මද මෙවැනිම ක්‍රියාවලියකි. එහිදී එම ක්‍රියාවලිය මනස මත සිදුවන ක්‍රියාවලියකි. (වට්ටයකි)
විඤ්ඤාණයත් නාමරූපයත් එකිනෙක ප්‍රත්‍යව ද්වයතාවක නිරතවන විට පෞද්ගලිකත්වයක් තෙවැනි ක්‍රියාවලියක් ලෙස නිරීක්ෂණය වේ.
(මායාවක් වන උපාදානස්කන්ධයක්). විඤ්ඤාණයේ හෝ නාමරූපයේ බිඳවැටීමෙන් එම වට්ටය නතරවේ.

Saturday, May 13, 2017

ප්‍රශ්න හා පිලිතුරු



ප්‍රශ්නය(1)

මාගේ උගත්, බුද්ධිමත් මිතුරනේ " භවයෙන් භවයට ගමන් කරන මේ සිත , නිවන් දකින තුරු සන්සාරය පුරා ගමන්කරනවාලු " මට තියෙන ප්‍රශ්ණය නම්, " මේ සිත සන්සාරයට එකතු වූයේ කොතැනින්ද? කෙසේද? ඇයි කියායි,

========================================

පිලිතුර

------------

ප්‍රශ්නය(2)

No automatic alt text available."ලෝකය කියා දෙයක් ලොවේ නැ" ..
උඩ බැලුවත් , යට බැලුවත් ,හරහට බැලුවත් කොයි ලෙස බැලුවත් "හේතුපල දහමකින් සෑදුන ඇති වී නැති වී යන ක්‍රියාදාමයක්" මිසක් ලෝකයක් කියා දෙයක් ඔබ කොහේ සෙවුවත් දකින්නට නම් නොලැබෙනු ඇත ."


පිලිතුර



-------------------



(3). ප්‍රශ්නය - පංචස්කන්ධය හා පංචඋපාදානස්කන්ධය. හා චතුරාර්‍ය්‍යසත්‍ය.

පිලිතුර

 (4). මනෝමය ශරීරය ,නාම ශරීරය ගැන අභිධර්මයේ සඳහන්ද?
පිලිතුර
 
මෙම ශරීරයන් ගැන ප්‍රශ්න කිරීමක් පොට්ටපාද සූත්‍රයේ අැත. ඒසේම විඤ්ඤාණය අාත්මයක් ලෙස සැලකීම ගැන මාලුංඛ්‍යපුත්‍ර සූත්‍රයේ අැත. බුදුන්වහන්සේ ඒම සංකල්ප වල අැති දෝෂ පෙන්වා දෙයි.
මේවා පටිච්චසමුත්පන්න වූ හේතුඵල පරම්පරාවක් පමණකි. අවිද්‍යාව ප්‍රත්‍යයෙනි.
අවිද්‍යාව දුරුවූ විට, චතුරායර්‍සත්‍ය අවබෝධයෙන් ඉහත චක්‍රය බිදේ.ඒවිට පුද්ගල සංඥාව දුරුවේ. ඒම අවස්තාවේ දී සත්වයා හා ලෝකය පිලිබදව අදහස් පලකිරීමට සම්මත කරගත් දැනුම් පද්ධතියකි අභිධර්මය.
අභිධර්මයේදී සත්ව, පුද්ගල, ලෝක අාදී සම්මුති ව්‍යවහාරය බැහැර වේ.
ඒහි දී පරමාර්ථ හෙවත් ලෝකෝත්තර සංකල්ප අදාල වේ.





















කාලය



නාම රූප කියන්නෙ මොනාද

නාම රූප කියන්නෙ මොනාද කියල කාට හරි දීර්ඝ ව පහදන්න පුලුවන් ?
එක දේශනාව කදි කියැවුනා නාම යන්න සිත බවත් රූප යනු කය බවත්ය .මෙය කවුරු හරි පැහැදිලි කරන්න .
මම නම් හිතාගෙන ඉන්නෙ මෙහෙමයි .
නාම යනු අපි ගොඩ නගා ගත් අර්ත කතනයි.පොඩි කාලෙ අපිට කියල දෙනව මේක මල අරක ගහ ආදීවශයෙන් විවිධාකාර නම් ටිකක් .එය නාම වශයෙන්
හදුනා ගත්තෙ මි,වැරදි ද ???
එතකොට රූප කියන්නෙ අපේ මොලයෙ මැවෙන අනේක විද පින්තූර ,චිත්‍ර ලෙස ගතිමි.
මා නිවැරැදි කරන්න ....

සිත හා කය යනු සම්මුති කතාවකි.
නාම රූප යනු පරමාර්ථ කතාවකි.
මනසින් දකින රූප වේදනා සංඥා සංඛාර විඤ්ඤාණ යනු ක්ෂනික පරමාර්තය.
ඒවා සම්මුති වශයෙන් ගැනීමෙන් පංචඋපාදානස්කන්ධය වේ.

Tuesday, April 25, 2017

ධර්ම විනය

මේ ගැන ඔබ සිතන්නේ කුමක්ද ?  නැවත කියවමු .......?

මේ වැකිය සහිත ඡායාරූපය බුකියේ දක්නට ලද්දකි. මෙහි ඇතුළත් කියමන ගැන යමක් කියන්නට සිතුණි. හුදෙක් ඒ කියමන ගැන පමණි. ඇතැම්විට මේ වදන මේ ස්වාමින් වහන්සේ පවසන ලද්දක් නොවිය හැක. නමුත් අපට අවශ්‍ය මේ වදනේ ඇති සාවද්‍ය බව පෙන්වා දීමයි.  මන්දයත්, ඔය අදහස දරන බොහෝ දෙනෙක් සිටිය හැකි නිසයි. කවරෙකුට හෝ මෙය ප්‍රයෝජනවත් විය හැකි නිසයි. නුවණින් විමසා බලනු පිණිසයි.

ඇයි පළිගන්න මහන්සි වෙන්නේ .... කර්මය කොහොමත් වැඩේ කරලා දෙයි...

ඇත්තෙන්ම මේ බුදු බණද ?

බුදුවරු මෙසේ ලෝකයට ධර්මය දේශනා කර ඇද්ද ?

මේ බුදු බණදැයි, සූත්‍රයට, ධර්මයට, විනයට බහා, ඕනෑම අයෙකුට පරික්ෂා කර බැලිය හැකි ය.

මේ කියමන තුළ දැඩි ආත්ම පුද්ගල සංඥාවක් පවතී. යමෙකු තමාට යම් පීඩාවක් / අලාභයක් සිදු කළ විට, පුහුදුන් සත්වයෙකුට නම්, සතුරාගෙන් පළිගැනීමේ චේතනාවක් පහළ වෙයි. බලවත් දෘෂ්ටි සහගත සසංකාරික අකුසල් සිත් වඩවාගෙන සිටිනා සත්වයෙකු නම්, නිසැකවම, තමාගේ ද්වේෂ විඤ්ඤාණය, ව්‍යපාදය හෙවත් සතුරා වැනසීම දක්වා කැඳවාගෙන යයි.

නමුත් අකුසල් සිත් බලවත් වුවද, තමාගේ ප්‍රත්‍ය ලාභය දුර්වල නම්, එනම් ආර්ථික වශයෙන්, බලය අතින් දුර්වල නම්, ඔහුට සතුරාගෙන් පළිගැනීමට අවස්ථාවක් නොලැබෙයි. නමුත් පළිගැනීමේ චේතනාව පවතියි. එවැනි සත්වයෙකුට ඔය බණ ඇසෙයි.

දැන් කුමක් වන්නේදැයි දැකිය යුතු ය.

යමෙකුගෙන් පළිගැනීමේ චේතනාව ඇති යම් සත්වයෙකුට ඔය බණ ඇසුණු විට, ඔහු ඒ බණ ගැන විශ්වාස කර, සතුරාගෙන් පළිගැනීමේ උත්සහය අත්හරියි. එමනිසා බැලු බැල්මට ඔහු තුළ යම් ක්‍රියාකාරීත්වයක් නතර වූ බවක් පෙනෙයි. සතුරාටද හානියක් නොවෙයි. නමුත් සත්වයා පළිගැනීමේ චේතනාව අත් නොහරී. කර්මය අනුව සතුරා වැනසී යනතුරු බලා සිටියි. කර්මය සැබෑවක් වනතුරු බලා සිටියි. කර්මය වැඩේ කරලා දෙනතුරු බලා සිටියි.

ඉන් සිදුවන්නේ කුමක්ද ? ඔහුද නොදැන දවස දවස පළිගැනීමේ චේතනාව (ද්වේෂ විඤ්ඤාණය) බලවත් වීමයි. (සංඛාර පච්චයා විඤ්ඤාණ).

චේතනා හං භික්ඛවේ කම්මං වදාමි, යනු උතුම් බුද්ධ භාෂිතයයි. කර්ම, චේතනා සහ සංචේතනා යන දෙයාකාරයටම රැස් වේ. මින් සසර ගමනක් නිර්මාණය වන්නේ, සංචේතනා මගින් සිදු කරන කර්ම පමණයි. ඉහත වැකිය තුළ, ඇත්තේ ද්වේෂසහගත මනෝ සංචේතනාවකි. එබැවින් එය අභිංසඛාරයකි. සසර දුක දෙසට ගෙන යන කර්ම චේතනාවකි.

ඇත්තෙන්ම එම බණ නිවැරැදිද ..... ?  ඒ බණ අනුව දැක සත්වයාගේ ද්වේෂය නිවා ගත හැකිද ? සත්වයාට සැනසීමක් හිමි වේද ?

එම අදහස සත්‍යයක්දැයි, නිර්මල ධර්මයදැයි, සූත්‍රයට අනුව, ධර්මයට අනුව, විනයට අනුව විමසා බැලිය යුතුය.

සූත්‍රය යනු කුමක්ද ? චතුරාර්ය සත්‍යයයි.

ධර්මය යනු කුමක්ද ? පටිච්ච සමුප්පාදයයි

විනය යනු කුමක්ද ? රාග විනය (රාගය දුරු කිරීම), ද්වේෂ විනය, මෝහ විනයයි

කර්මයේ එක් පැත්තක් නොව දෙපැත්තක් ඇත. යමෙකු අද මට පහර දුන්නේ නම්, පීඩාවක්, වේදනාවක්, අලාභයක් අත් කර දුන්නේ නම්, එය මම නමැති සත්වයා පෙර භවයක රැස් කර ගත් කර්මයක විපාක මිස අන් කිසිවක් නොවේ. එසේම යමෙකු මට අද පහර දීමෙන්, ඔහුද අද අලුතින් කර්මයක් රැස් කර ගනියි. සෑම විටම කර්මය තුළ මෙම ද්වතාව ඇත.

කර්මය විසින්ම විපාකය සකස් කර දෙයි. විපාකය මුල් කරගෙන සත්වයා (ලෝභයෙන් / ද්වේෂයෙන් / මෝහයෙන්, රාගයෙන් / ද්වේෂයෙන්, මෝහයෙන්)  කර්මයක් නැවත රැස් කරයි.

කම්මා විපාක වත්තන්නී
විපාකෝ කම්ම සම්භවෝ

යමෙකු මට පහර දෙන්නේ මාද එවැනිම කර්මයක් සිදු කර ඇති නිසා ය. ඔහුද ඉන් අලුතින් කර්මයක් රැස් කරගන්නා බව සැබෑ ය.

නමුත් අප එතැනදි බැලිය යුත්තේ ඔහුගේ කර්මය දෙස නොව, අපගේ කර්මය දෙසයි. බුදු දහමින් පෙන්වා ඇත්තේ තමාගේ මනස ගැන සතියෙන් පසුවන ලෙසයි.

අප විමසිය යුත්තේ, අපට මෙවැන්නක් සිදුවූයේ කුමක් නිසාද කියායි. එවිට කර්මය යනු, අපගේම සිතිවිලි, ක්‍රියා, වදන් බව පෙනේ. කර්ම විපාක යනු, අපගේම සිතිවිලි, ක්‍රියා, වදන්වල ප්‍රතිඵල බව පෙනේ. ඒ නිසා අපට අත්වන සියලු දුක් විපත් අපම ගොඩ නගා ඒවා ය. ඒ නිසා, කවරෙකු අලාභයක් / හිංසාවක් සිදු කළත්, ලෝකයාගෙන් පළි ගැනීමට සත්‍යය දකින්නෙකු වෑ්‍යම් නොකරයි. මන්දයත් එය තවත් දුකක ආරම්භයක් බැවිනි.

එබැවින්, යමෙකු අපට හිංසාවක් / පීඩාවක් / අලාභයක් සිදු කළ විට, අප සිතිය යුත්තේ මේ ඡායාරූපයේ ඇති අන්දමට නොවෙයි.

අපටද එසේ වීමට හේතුවක් ඇති බවයි. එම හේතුව නිසා මෙසේ වූ බවයි  . එම හේතුව අපි විසින් ඇති කළ හේතුවක් නිසා, එය අප විසින්ම නැති කළ යුතු බවයි. හේතු නිරෝධ කළ විට නැවත මෙම දුක නමැති ඵලය අත් නොව බවයි. එය සූත්‍රයට අනුව දැකීමයි. එවිට ද්වේෂය දුරු වේ, නිරෝධ වේ. එය අනිච්ච දැකීමයි. දුක්ඛ දැකීමයි. අනත්ත දැකීමයි.

යමෙකු අපට හිංසාවක් / පීඩාවක් / අලාභයක් සිදු කළ විට, අප සිතිය යුත්තේ මේ ඡායාරූපයේ ඇති අන්දමට නොවෙයි.

අපට එසේ වූයේ හේතු ඵල සම්බන්ධයට අනුව බවයි. පෙර භවයේ ගොඩ නගන ලද, අවිජ්ජා, තණ්හා, සංඛාර, උපාදාන, භව යන හේතු පහ නිසා ඊට අනුකූල විපාකස්කන්ධයක් වන, මේ භවයේ විඤ්ඤාණ, නාමරූප, සලායතන, ඵස්ස, වේදනා යන ඵල පහ ගොඩ නැගුණු බවයි. එනම් ජාතියක් නැවත ගොඩ නැගුණු බවයි. ඊට අයත් විපාක හිමි වූ බවයි.
ඒ සියල්ලට අවිජ්ජා තණ්හා මුල් වූ බවයි. එය ධර්මයට අනුව දැකීමයි. එවිට ද්වේෂය දුරු වේ, නිරෝධ වේ. එය අනිච්ච දැකීමයි. දුක්ඛ දැකීමයි. අනත්ත දැකීමයි.

යමෙකු අපට හිංසාවක් / පීඩාවක් / අලාභයක් සිදු කළ විට, අප සිතිය යුත්තේ මේ ඡායාරූපයේ ඇති අන්දමට නොවෙයි.

අපට අද යමෙකු ද්වේෂ කරන්නේ, අපද පෙර භවරයේ මේ අන්දමින්ම කවරෙකුට හෝ ද්වේෂ කර ඇති නිසා බවයි. සතුරාට ද්වේෂ කිරීමෙන් නැවත ද්වේෂය වර්ධනය වන බවයි. වෛරයෙන් වෛරය නොසන්සිඳ‍ෙන බවයි. එසේම බලවත් ද්වේෂය, ව්‍යාපාදය නම් පිළිගැනීම, විනාශය දක්වා සත්වයා කැඳවා යන බවයි.

ඉන් බරපතළ අකුසල්ද සිදුවිය හැකි බවයි. ඉන් තමා සසර දුකට ඇද වැටෙන බවයි. නිරය ඇතුළු බිහිසුණු සතර අපායට ඇද වැටිය හැකි බවයි. එය ප්‍රඥාවෙන් දකින විට, සත්වයාගේ අවිජ්ජාව ප්‍රහීණ වී ද්වේෂය ප්‍රහීන වේ.පළිගැනීමේ චේතනාවට ආහාර නොමැති කමින් ව්‍යාපාදය දුරු වී යයි. දෙවනුව පටිඝ සංඥාවද දුරු වී යයි. ආහාර නිරෝධයෙන් විඤ්ඤාණ නිරෝධ වෙයි. එය විනයට අනුව දැකීමයි. එය අනිච්ච දැකීමයි. දුක්ඛ දැකීමයි. අනත්ත දැකීමයි.

අප මේ පෙන්වා දී ඇත්තේ, ලොව්තුරු තථාගතයන් වහන්සේම පෙන්වා දුන්, සූත්‍රයට, ධර්මයට, විනයට අනුකූල විග්‍රහයකි.

අඩුම තරමින්, ලෞකික සම්මා දිට්ඨිය තුළ සිටින අයෙකු වුවද, සතුරාගේ විනාශය නොපතයි. තමාගේ දෝෂය දැක එය නිවැරැදි කර ගනියි.

අසමසම අනාවරණ ඤාණයෙන් සසරේ යථාර්ථය දැක, තුන් ලෝක සත්වයාගේ සදාතනික ශාන්තිය උදෙසා, ලෝකයට දේශනා කළා වූ උතුම් නිර්වාණ ධර්මය පහදන පටිච්ච සමුප්පාද ධර්මය යමෙකු අර්ථ විග්‍රහයන් වරදවා දේශනා කරන්නේ නම්, බුද්ධ භාෂිතය, අභාෂිතය කිරීමේ ආනන්තරිය මහා බලවත් අකුසලය සිදු කර ගනියි.

පරම සත්‍යය දැකීමට, නිවන් දැකීමට හේතුවන, සූත්‍රය, ධර්මය, විනය ගැන වූ නිර්මල සද්ධර්මය අපට නිවැරැදිව තෝරා දුන් අති පූජනීය වහරක අභයරතනාලංකාර අනුබුදුවරයාණන් වහන්සේට, මේ දහම් අදහස් පූජෝපහාරයක්ම වේවා !!!  පුෂ්පෝපහායරක්ම වේවා !!!

සාදු සාදු සාදු !!!

නිවීම සැනසීම සොයන්නන්ට, නිර්මල බුදු බණ සොයන්නන්ට, වහරක අභයරතනාලංකාර මහා යතිවරයාණන් වහන්සේ විසින් දේශිත, ධර්ම දේශනා ඇතුළත් මෙම මහාර්ඝ දහම් අඩවිය මහඟු අත්වැලක්ම වේවා !

මටද, සියලු ලෝක සියලු සත්වයන්ට,
උතුම් චතුරාර්ය සත්‍යය අවබෝධයම වේවා !!!
මමද සියලු ලෝක සියලු සත්වයෝ
පරම නිබ්බාන සුවයෙන් සුඛිත තර වෙත්වා !!!

තෙරුවන් සරණයි !!!

http://www.waharaka.com/deshana/tags.php

නිවනට පසුව මාර්ගය.

පඨම සච්චධාරණ සූත්‍රය
“මහණ, යහපති, යහපති, මහණ නුඹවනාහි මවිසින් දෙශනා කරණලද සතරආර්‍ය්‍යසත්‍යය දරන්නෙහි (ඉතා) මැනවි. මහණ, මවිසින් වනාහි පළමුකොට දුක්ඛාර්‍ය්‍යසත්‍යය දෙශනා කරනලදී. එය එසේ දරාගනුව. මහණ, මවිසින් වනාහි දෙවනුව දුක්ඛසමුදාර්‍ය්‍යසත්‍යය දෙශනා කරනලදී. එය එසේ දරාගනුව. මහණ, මා විසින් තෙවනුව දුක්ඛ නිරොධාර්‍ය්‍ය සත්‍යය දෙශනාකරනලදී. එය එසේ දරාගනුව. මහණ, මවිසින් වනාහි සතරවෙනුව දුක්ඛනිරොධගාමිණීපටිපදා ආර්‍ය්‍යසත්‍යය දෙශනා කරන ලදී, එය එසේ දරාගනුව.

දුතිය සච්චධාරණ සූත්‍රය 
“ස්වාමීනි, මම වනාහි භාග්‍යවතුන් වහන්සේ විසින් දෙශනා කරනලද තෙවෙනි ආර්‍ය්‍යසත්‍යය දුක්ඛ නිරොධාර්‍ය්‍ය සත්‍යයයි දරමි යම්කිසි ශ්‍රමණයෙක් හෝ බ්‍රාහ්මණයෙක් හෝ ‘ශ්‍රමණ ගෞතමයන් වහන්සේ විසින් දෙශනා කරනලද මේ දුක්ඛනිරොධාර්‍ය්‍යසත්‍යය තෙවෙනි ආර්‍ය්‍යසත්‍යය නොවේ. මම මේ තෙවැනි දුක්ඛ නිරෝධාර්‍ය්‍ය සත්‍යය ප්‍රතික්ෂෙපකොට අන්‍යවූ තෙවෙනි දුක්ඛ නිරොධාර්‍ය්‍යසත්‍යයක් පනවන්නෙමියි’ කියන්නේ නම් ඒ කාරණය සිදුනොවේ.
http://pitaka.lk/252127/cs,aps
 

Saturday, April 22, 2017

සොවාන් වීමට බණ ඇසීම පමණක් සෑහ‍ේද?

Chamath N Anusha to Path Nirvana Discussion
සෝවාන් වීම සද්ධර්මය ඇසේමෙන් පමණක් සිදුවන බවත් භාවනාවෙන් කල නොහැකි බවත් අදහසක් ඇතිවී ඇත. මේ ගැන පහද දෙන්න.
භාවනාමය පහතබා යටතේ සෝවාන් වීමෙන් නැති වන සංයෝජන 3 දක්වා නොතිබීමත් මෙයට හේතුවක් ලෙස දැක්වේ. එසේම භාවනා කිරීමෙන් සෝවාන් වූ අය ගැන සඳහනක් ත්‍රිපිටකයේ නැතිවීම මෙයට තවත් හෙතුවක ලෙස දැක්වේ. කරුණාකර පහද දෙන්න.
ඉහත අදහස සත්‍ය නම් සෝවාන් වීමට කලයුතු යෝනිසෝ මනිසකාරය කුමක්ද. එය භාවනාව ලෙස ගත නොහැකිද.


---------------------------
මිනිහෙක් බුරුවෙක් ගේ පිටට පිදුරු පටවනවා. ගොඩාක් පිදුරු පැටෙව්වාට පස්සේ ඔහු පිදුරු ගහක් අරගෙන පිට උඩින් තබනවා. ඒ පිදුරු ගහ තබන ක්‍ෂණයෙන්ම බූරුවාගේ පිට කොන්ද කඩලා යනවා. අවසන් පිදුරු ගහ තබන අවස්ථාව පමණක් දැකපු තව මිනිහෙක් හැමතැනම කියාගෙන යනවා එක පිදුරු ගහෙන් බූරුවාගේ පිට කොන්ද කැඩිච්ච බව. ඒ කථාව සාධාරණද?

බණ අහලා විතරමයි සෝවාන් වෙන්නේ කියලා කියන කථාවත් ඒ වගේමයි. අතීත සංසාරය පුරා විදර්ශණා ඤාණ වඩමින් ජීවිත පරිත්‍යාගයෙන් නිවන් දකින්න උත්සහ කල ඉතාමත් ප්‍රඤ්ඤාවන්ත පිරිස සම්මා සම්බුදුරජාණන් වහන්සේ කෙනෙක් ලෝකේ පහළ වන කාලේදී මේ ලෝකේ උපදිනවා. සම්මා සම්බුදුරජාණන් වහන්සේ කෙනෙක්ට පමණක් විශේෂිත වූ ඤාණ වන ඉන්ද්‍රිය පරෝ පරයත්තේ ඤාණය (සසර පුරා වඩන ලද ඉන්ද්‍රිය ධර්ම දක්නා වූ ඤාණය), ආසය අනුසය ඤාණය (ගෙවන ලද ආශ්‍රව දක්නා වූ ඤාණය) තුලින් ඔවුන්ව හඳුනා ගන්නා වූ සම්මා සම්බුදුරජාණන් වහන්සේ ඔවුන්ට දහම් දෙසනවා. ඔවුන් එක බණ පදයක් හෝ සුත්‍ර දේශනාවක් අසා නිවන් දකිනවා. 

සම්මා සම්බුදුරජාණන් වහන්සේ නමක් බුද්ධත්වයට පත්වූ දින සිට පිරිණිවන දිනය දක්වා යමක් පැවසුවේ නම් එය ඒ ආකාරයටමයි සිදුවන්නේ. ආර්ය අෂ්ටාංගික මාර්ගයකින් තොරව නිවනක් නැහැ. සම්මා සමාධියට පසුව සම්මා ඤාණ වැඩෙන්නේ නැතුව සම්මා විමුක්තියක් නැත. අපට අවශ්‍යවන්නේ සුතමය වශයෙන් ඤාණ සෙවීම නොව මාර්ගය වැඩීමයි. මාර්ගය වැඩීම යනු වර්තමාන මොහොතේ හැකිතාක් සිහිය පැවැත්වීමය. එසේ පවත්වන්නා වූ තීව්‍ර සිහියකින් තොරව වර්තමානයේ මම ලෙස රැවටෙන්නා වූ ආයතනයක පිරිසිඳ දැකීමක් සිදු නොවේ.

https://m.facebook.com/groups/1558908207655514?view=permalink&id=1913292062217125


Friday, April 21, 2017

ගැටලු හා පිලිතුරු


පංච උපාදානස්කන්ධයම දුකක්නම්,
මේ සියලු භාහිර උපාධානයන්ගේ හට ගැනීම් කය තුළින් ප්‍රකට වෙනවානම්
නාම රූප තුළ තන්නන්නේ පුද්ගලභාවයනම්,
පුද්ගල භාවයේ නඩත්තු රදා පවතින්නෙ ශරීර කූඩුවක අදාරයෙන්නම්,
පඥාවේ පහල වීම තුළ ස්පර්ශ වන නිවන කයේ වෙන්වීමකින් තොරව සිදු විය හැකිද
 Raju Ramanayake
  1. පංචඋපදානස්කන්ධය ම දුකක් "නම්" // ඒ කියන්නෙ පොඩි සැකයක් තියෙනව. ධර්මයේදී "දුක" යනුවෙන් කෙටියෙන් හදුන්වනු ලබන්නේ පංචඋපාදානස්කන්ධය යි (තනි වචනයක්). (මූලික අර්ථදැක්වීමක්/පිලිගැනීමක්).(සංකිත්තේන පංචඋපාදානක්ඛනධා දුක්ඛා).
2.උපාදානයන්ගෙ හටගැනීම කය තුල// කය හා සිත නිසා (තන්හාව නිසා). (තන්හා පච්චයා උපාදානං).
3.1 නාමරෑප හා පුද්ගලභාවය// නාමරෑප <> විඤ්ඤාණය . (අන්‍යා්න්‍යෙයි).
3.2 (පුද්ගලභාවය (අවිද්‍යාව / සක්කායදිට්ටිය) = පංචඋපාදානස්කන්ධය.)
4.පුද්ගලභාවය රඳා පවතින්නෙ ශරීරයේ// ආහාර නිසා>සිරුර(කය), ස්පර්ෂ>වේදනාව, චේතනාව > සිතුවිලි, විඤ්ඤාණය(අභිසංස්කරණය) > නාමරූප.

5. 1 ප්‍රඥාව පහලවන්නේ කයේ// කය> සිත>ස්පර්ශය> වේදනා>සංඥා >චේතනා කර්ම> මනසිකර (විඤ්ඤාණ සංඛාර ක්‍රියාව) ප්‍රපංචවීම (පංචඋපාදානස්කන්ධය හටගැනීම) සංකල්ප, ආකල්ප, පුරුදු, (ආශ්‍රව)<>(අවිද්‍යාව).
5.2. මෙම ක්‍රියාවලිය හටගන්නාවිටම දැකීම = සති, ප්‍රඥා පහලවීම.(අවිද්‍යාව බිඳවැටීම).
5.3. පංචඋපාදානස්කන්ධයේ නොහටගැනීම = දුක්ඛ නිරෝධය.
5.4. නිවන ස්පර්ශ කිරීම = නිවන අරමුනු කිරීම. (සිතුවිලි හට නොගැනීම # අසංඥය)
6. නිරෝධ සමාපත්තිය අනාගාමී හා අරහත් ධ්‍යාන ලාභීන් විසින් සමවදිනු ලබයි.
7. ධ්‍යන තලයන්හිදී කයෙන් මිදී පවතින බවක් කියැවේ.